Χρόνια τώρα γίνεται μια διαρκής πλύση εγκεφάλου στις μάζες ότι τώρα έχουμε δημοκρατία και ότι η δημοκρατία, άμεση ή έμμεση, είναι τέλεια γιατί εξυπηρετεί τους πολλούς. Ο ίδιος ο όχλος δέχθηκε αυτή τη προπαγάνδα γιατί ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, επειδή θέλει να έχει κάποια εξουσία και ξέρει ότι σε ένα σοβαρό πολίτευμα δεν....
μπορεί, θεωρεί αυτό το πολίτευμα τέλειο.
Η δημοκρατία έχει αναρίθμητα προβλήματα. Τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Αυτό το ξέρουν και όλοι οι, πιο ξύπνιοι τουλάχιστον, δημοκράτες. Φαίνεται από την θεωρία της προβληματική. Αναγκάζει άτομα από άλλες κοινωνικές τάξεις, με άλλη μόρφωση, άλλη νοοτροπία, άλλα συμφέροντα και άλλη αντίληψη να παίρνουν αποφάσεις.
Σύμφωνα με τη δημοκρατία οι πολλοί έχουν δίκιο απλά επειδή είναι πολλοί και επειδή ο σκοπός είναι να εξυπηρετούνται αυτοί πρέπει να γίνεται αυτό που θέλουν. Οι λίγοι όμως, όπως έχει αποδείξει η ιστορία, και όπως φαίνεται και σήμερα, πάντα ξέρουν κάτι παραπάνω και το βλέπουν και από τις άλλες μεριές και τέλος πάντων είναι πιο ξύπνια άτομα, και αν γινόταν το δικό τους θα ωφελούσε τους πολλούς περισσότερο.
Την ύπαρξη της αφρόκρεμας στη κοινωνία την αρνούνται μόνο άτομα που ξέρουν ότι δεν θα μπορούσαν να είναι μέρος της. Καλύτερα να κυβερνάει η αφρόκρεμα, και ο λαός απλώς να εξυπηρετείται. Θα μου πει κάποιος ποια είναι αυτή η αφρόκρεμα και πώς θα ξέρουμε ότι δεν θα διαφθαρούν; Το ποιοι είναι οι λίγοι που μπορούν να κυβερνήσουν σωστά δεν θέλει ερώτημα. Οι πιο μορφωμένοι και οι πιο έξυπνοι από τους άλλους, και αυτοί που μπορούν να παίρνουν σωστά αποφάσεις. Για να μη διαφθαρούν πρέπει οι νόμοι και το
κράτος να λειτουργούν έτσι, ώστε όποιος απ'αυτούς προσπαθήσει να επωφεληθεί σε βάρος του λαού ή να ακολουθήσει αντιλαϊκή και αντεθνική πολιτική, να τιμωρείται ανάλογα... Έτσι οι κυβερνώντες, φοβούμενοι τους νόμους και τον λαό, να μη διανοηθούν να κάνουν κάτι σε βάρος του.
Βέβαια αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται και κάποια μεταβατικά στάδια. Όπως και η δημοκρατία. Αν υπάρχει τουλάχιστον πιθανότητα να λειτουργήσει σωστά, αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα. Τώρα όμως οι πολλοί, για κάποιο λόγο, θέλουν τώρα, υπό τις παρούσες συνθήκες την άμεση δημοκρατία.
Δηλαδή ένας λαός αμόρφωτος, που χρόνια τώρα ψηφίζει και ξαναψηφίζει αυτούς που τον κλέβουν και το ξέρει, και δεν μπορεί καν να εκλέξει μια σοβαρή κυβέρνηση λόγω του φόβου της επιβολής ενός χειρότερου καθεστώτος, αν πάρει την εξουσία δεν θα αυτοκαταστραφεί; Ένας λαός που πιστεύει ότι του λένε στην τηλεόραση, και περίμενε τον πρίγκιπα πάνω στο άλογο να τον ξεσηκώσει εναντίον των κλεφτών του θα μπορεί να πάρει αποφάσεις;
Μιλάμε για έναν λαό που μαθαίνει στα παιδιά του τον εγωισμό σαν αρετή. Και δεν λογαριάζει το ότι "η ελευθερία μου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου". Αν ο λαός πάρει τώρα την εξουσία μόνο κακό θα κάνει. Χρειάζονται αρκετά μεταβατικά στάδια για να υπάρξει άμεση δημοκρατία, και πάλι είναι αμφίβολο ότι θα λειτουργήσει σωστά.
Οπότε αν ξαφνικά ρίξουμε αυτή τη κυβέρνηση, θα ακολουθήσει το χάος ή, ακόμα χειρότερα, θα έρθουν στην εξουσία άτομα χειρότερα από αυτούς που χρόνια ψηφίζουμε. Και σίγουρα δεν θα ανήκουν στην αφρόκρεμα, η οποία, με δρακόντεια μέτρα και νόμους, αν έπαιρνε την εξουσία δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί σε βάρος του λαού.
Και ειδικά η δημοκρατία, απαιτεί ομοψυχία. Εμείς δεν την έχουμε. Σε αντίθεση με τους άλλους λαούς, εμείς, από τα αρχαία χρόνια, είμαστε χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Αν κάποιος μου φέρει ως παράδειγμα την αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, τότε πολύ απλά, αυτό το άτομο, ας έχει υπόψη του ότι η αρχαία Αθήνα ήταν μια μικρή, σε σχέση με τις σημερινές, πόλη και ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν πιο ξύπνιοι σε σχέση με τους σημερινούς. Αλλά ακόμα και τότε οι δημαγωγοί κατάφερναν με μεγάλη ευκολία να τους αλλάξουν γνώμη. Γιατί οι πολλοί δεν σκέφτονται. Ας έχει επίσης υπ'όψιν του τις άδικες εξορίες και τις θανατώσεις, για το πόσο καλά λειτούργησε.
Ύστερα, ένα τέτοιο πολίτευμα, έχει πρακτικά προβλήματα. Και είναι καταδικασμένο να μη μπορεί να λειτουργήσει όταν υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα και απλά να διαιρεί τον λαό.
Έστω ότι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα. Και πρέπει να αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι πώς θα το λύσουμε, και υπάρχουν τρεις πιθανές λύσεις. Ο κόσμος θα έπρεπε να αποφασίσει. Όμως κάποιοι, θα είχαν αντεπιχειρήματα στις άλλες λύσεις. Και οι αντίπαλοί τους, με τη σειρά τους, άλλα επιχειρήματα υπέρ των λύσεων που προτείνουν. Εκεί τι θα γινόταν; Πόλεμος προπαγάνδας.
Στην καλύτερη περίπτωση θα έπαιρνε μήνες να βρεθεί μια λύση. Στη χειρότερη, όχι απλά θα χώριζε τον κόσμο σε στρατόπεδα, αλλά θα οδηγούσε σε εμφύλιο σπαραγμό.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ένα άλλο "πρακτικό πρόβλημα": Η δημοκρατία δίνει στον καθένα το δικαίωμα να μιλάει στους πολλούς και να λέει τις "απόψεις" του και τις "λύσεις" που προτείνει. Και επειδή όλα τα δημοκρατικά πρόβατα, και όλοι οι ηλίθιοι, νομίζουν ότι πιστεύουν κάτι σωστό ή ότι θα προσθέσουν κάποιο καλό επιχείρημα σε αυτά που στηρίζουν μια συγκεκριμένη άποψη, θα βγαίνουν και θα μιλάνε. Με αποτέλεσμα οι ξύπνιοι να μην μπορούν να μιλήσουν ή, αν μιλήσουν, να μη τους δώσουν σημασία. Τελικά ο κόσμος δεν θα βαριόταν να τους ακούει, και δεν θα αποφάσιζε σωστά. Πραγματική κωμωδία.
Εκτός αν μου πείτε να μιλάνε μόνο οι πιο ξύπνιοι, που στη δημοκρατία δεν θα αξιοποιούνται. Αυτό μόνο δημοκρατία δεν θα είναι. Επίσης η γνώμη του λαού αλλάζει εύκολα, και σε μια άμεση δημοκρατία εκεί θα πατήσουν οι προπαγανδιστές για να αλλάξουν τη γνώμη του κόσμου. Όπως οι δημαγωγοί στην αρχαία Αθήνα...
Και αν ο εμφύλιος σπαραγμός σας φαίνεται γελοίο ενδεχόμενο, δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στην ιστορία. Ειδικά εμείς το είχαμε αυτό το πρόβλημα από την αρχαιότητα. Γιατί δεν ήταν μόνο ο εμφύλιος 1946-1949. Και πιο πριν, οι Βενιζελικοί με τους Κωνσταντινικούς, ήταν ένα βήμα πριν αρχίσουν εμφύλιο. Και όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό κράτος. Υπήρχε και εκεί διχασμός, για το αν θα κυβερνήσει το Αγγλικό ή το Γαλλικό κόμμα.
Και αυτά σε περιπτώσεις που μόνο ο λαός δεν είχε την εξουσία. Πόσο μάλλον αν έπρεπε να αποφασίσουν οι πολλοί ή να εγκρίνουν τις αποφάσεις κάποιων λίγων πρώτα.
Αλλά στους πολλούς γιατί αρέσει η ιδέα της δημοκρατίας; Γιατί πολύ απλά θέλουν να νιώθουν ότι έχουν κάποια εξουσία, και ότι θα παίρνουν αποφάσεις. Όμως είτε πάει κάποιος να ψηφίσει, για ένα κόμμα ή για ένα συγκεκριμένο θέμα, είτε όχι, τι θα αλλάξει; Απολύτως τίποτα. Η δημοκρατία δεν δίνει εξουσία στον καθένα ξεχωριστά. Δίνει την ψευδαίσθηση της εξουσίας. Δηλαδή για αυτό "αγωνιζόμαστε" για τη δημοκρατία; Για την ψευδαίσθηση; Θα καταστρέψουμε τη χώρα μας για να έχουμε αυτή τη ψευδαίσθηση;
Γιατί αυτό το πολίτευμα, στηρίζεται σε πολλά μηδενικά που όλα μαζί δημιουργούν κάτι... Αυτό είναι αδύνατον στα μαθηματικά. Οπότε θα δημιουργούσαν ένα τίποτα. Ένα καταστροφικό τίποτα.
Από μικρά παιδιά ακούμε για αυτό το πολίτευμα. Για το πόσο ωραία θα ήταν να έχουν την εξουσία οι πολλοί. Και ότι πρέπει να αγωνιστούμε για αυτό. Να αγωνιστούμε για να αποφασίζουν οι έξυπνοι με τους βλάκες, οι μορφωμένοι με τους αμόρφωτους, αυτοί που έχουν τις σωστές απόψεις με αυτούς που δεν έχουν καν απόψεις, οι δίκαιοι με τους άδικους, αυτοί που είναι σε θέση να σκέφτονται με αυτούς που πιστεύουν ό,τι τους λες, αυτοί που μπορούν να παίρνουν αποφάσεις με αυτούς που δεν μπορούν.
Δηλαδή τώρα θέλουμε, χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο, αν και ακόμα και έτσι θα υπήρχαν προβλήματα γιατί οι βλάκες είναι πάντα περισσότεροι, να έχουμε άμεση δημοκρατία. Ενώ δεν μπορούσαμε 30 χρόνια να εκλέξουμε μια σοβαρή κυβέρνηση.
Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό και αλαζονικό, αλλά οποιοσδήποτε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δεν θα του άρεσε η ιδέα του να μετράει το ίδιο η γνώμη του με του κάθε τυχάρπαστου και του να παίρνει αποφάσεις με αυτόν.
Αγωνιστείτε άμα θέλετε για την ψευδαίσθηση, και θα τα βρείτε μπροστά σας. Γιατί τελικά το "show" θα καταλήξει σε τυραννία, αφού θα εκμεταλλευτούν κάποιοι το χάος που θα έχει δημιουργήσει η δημοκρατία για να ανέβουν ψηλά. Και αυτοί σίγουρα δεν θα ακολουθήσουν φιλολαϊκή πολιτική. Αν όμως θέλετε το καλό τότε πρέπει να ξεχάσετε την άμεση δημοκρατία. Άμεση δημοκρατία δεν γίνεται στη σημερινή εποχή. Αφ'ενός γιατί τώρα μιλάμε για χώρες και όχι πόλεις-κράτη, και αφετέρου γιατί σήμερα έχουμε να κάνουμε με άλλου είδους προβλήματα. Πάρτε ως παράδειγμα το μνημόνιο...
Και αυτά που πριν ανέφερα ως "πρακτικά προβλήματα" καθιστούν τη δημοκρατία ουτοπία.
Δεν είναι κρίμα να καταστραφούμε για μια απάτη;
skeptomenosellhn.blogspot.com
